ต่างเราเมื่อตื่นลืมตา
ลุกขึ้นหยิบคว้า
หาเสียงอีกฝั่งปลายสาย
ได้ยินชัดแผ่ว-แว่วกลาย
รักเรามากมาย
เช่นกันที่ฉันรักเธอ
กระซิบอีกครั้งยังเผลอ
ยิ้มฝันละเมอ
ละไมอิ่มแต้มแง้มรัก
เธอบอกวางใจใส่ตัก
เปลนอนผ่อนพัก
เราจักเกี่ยวก้อยสู่รุ้ง
เจ็ดสีตะวันรางรุง
สองมือจับจูง
สุขนักหวานถักรักทอ
เช้าตื่นต้นไม้หน้าบ้าน
ยิ้มงามสลอ
เข็มแดง บิโกเนียบานรอ
โมกรักออกช่อ
ชะลิ่วสูงเย้ยแดดวัน
.
.
.
วันแห่งรักที่เรามิเจอกันเช่นทุกอาทิตย์สุขสันต์
ทว่ารู้สึกแห่งใจนั้น - อิ่มเต็ม .
ขอบคุณ : http://www.oknation.net/blog/weed/2010/02/14/entry-1/comment#read
Thursday, February 18, 2010
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment